วิดีโอแรกบน YouTube ในรอบ 5 ปี
4/30/2025
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมโพสต์คลิปแรก ลงช่อง YouTube ของผม มันเป็นอะไรที่น่ากลัว แล้วก็น่าตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ผมรู้ดีว่าวันนึงผมจะโพสต์ และการทำ YouTube ก็คือหนึ่งในแพชชั่นของผม ถึงแม้คนจะดูไม่เยอะก็ตาม วันนี้ผมไม่ได้มาเล่าเรื่องการเริ่มต้น แต่จะมาเล่าเรื่องการเดินทางกับคอนเทนท์ออนไลน์ของผม และทุกคนน่าจะได้อะไรไม่มากก็น้อยจากประสบการณ์ของผมตลอด 10 ปี
หลายปีที่ผ่านมา ผมเคยมีช่อง YouTube อยู่หลายช่องในช่วงประถมปี 2015 ไม่ว่าจะเป็นช่องแคสเกม ช่อง Podcast ที่เชิญตัวเองมาพูด หรือ ช่อง Vlog ก็ตาม แต่ช่องที่ผมจดจำมากที่สุดคือในช่วงมัธยม ชื่อ TOP1 Production มันเป็นที่ที่ผมทำคลิปกับเพื่อนๆ เพื่อความสนุก แต่ลึกๆ แล้วผมก็รู้ว่าผมอยากดัง และประสบความสำเร็จ ผมเริ่มทำช่องนั้นช่วง Lockdown Covid-19 ปี 2020 ซึ่งเป็นช่วงที่ทุกคนต้องอยู่บ้าน รวมถึงตัวผมเองด้วย ผมเลยอยากที่จะเริ่มช่องนั้น ผมเริ่มกกับเพื่อนอีกคนที่ชื่อ พี และคลิปแรกก็เป็นคลิปที่เราสองคนออกมาแนะนำตัว ไม่นานผก็ชวนเพื่อนๆ มาทำด้วยกันหลายคน และผมก็มีความสุขมากๆ ที่มีเพื่อนร่วมทาง ไม่นานผมก็มีเพื่อนมากกว่า 6 คนที่วนเวียนกันออกช่อง (ซึ่งความจริงแล้วมันก็ไม่ได้ดีกับคนดูหรอกครับ เพราะไม่มีใครจำใครได้) แต่ผมมีความสุขมากๆ เราทำคลิปแกล้งกัน เต้นตลกๆ ชาเลนจ์ต่างๆ ผมคิดว่านี่แหละ คือสิ่งที่ผมอยากทำไปตลอดชีวิต และมันต้องสำเร็จแน่นอน
แต่ลึกๆ แล้วปัญหามันเกิดตั้งแต่ช่วงต้นแล้วครับ ผมมีความฝันในการชูโล่ทอง มีรายได้ และหาเลี้ยงตัวเอง แต่เพื่อนของผมเพียงแค่ต้องการจะได้ใช้เวลาร่วมกันอย่างงมีความสุข ผมก็มีความสุขครับเวลาได้ทำคลิปร่วมกัน แต่ใจของผมบอกผมเสมอว่า ต้องไปสุดกว่านี้ ดังกว่านี้ ตั้งใจกว่านี้ มันเลยเป็นสิ่งที่ขับเคลื่อนเหตุการณ์นี้ครับ - วันนึงขณะที่ผมแพลนการทำคลิปเหมือนเดิม เพื่อนผมได้เข้ามาคุยกับผมอย่างตรงไปตรงมาว่า ผมกดดันพวกเขามากเกินไป ทุกครั้งที่ทำคลิปมันเหมือนสงครามที่เขาต้องปะทะกับผมเรื่องของการถ่ายที่ถูก การพูดให้ดี ความเหมาะสม ซึ่งมันทำลายความสุขและความสนุกกับปัจจุบันที่พวกเขามี ผมกำลังทำร้ายพวกเขาเพราะความมั่นใจของตัวเองโดยไม่รู้ตัว พวกเขามาขอหยุดทำช่องนี้ครับ
วินาทีนั้นผมในวัย 14 โมโห และไม่เข้าใจมากๆ ผมคิดว่าพวกเขาก็แค่เด็กเล่นสนุกไปวันๆ หรือแม้แต่คิดถึงแต่ตัวเอง ผมเลยตอบตกลงที่จะเหลือตัวคนเดียวในช่องและได้ทำการรีแบรนด์ใหม่ในชื่อ JustMeTanut หรือ มีแค่ผม ซึ่งนั่นคืออีโก้ ณ วันนั้นผมมี 430 Subscribers ครับ ซึ่งมากที่สุดเท่าที่ผมเคยมีมา ผมคิดว่าความสำเร็จมาจากผม จากสิ่งที่ผมทำ และคิดว่ามันจะทวีคูณ ผมก็คิดไอเดียคลิปออกมาเรื่อยๆ ครับ คลิปที่น่าสนใจ ก็จะมี Spider-Man ในห้าง, โฆษณา iPhone 13 พูดความจริง หรือ ทดสอบถุงยางก็มีครับ
พูดได้เต็มปากว่ามันก็ไปได้ดีครับ ภายใน 1 เดือนผมก็มี Subscribers เพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยคน และผมก็ทำคลิปที่คนเข้ามาดูเยอะเสมอ แต่ผมก็เจอกับสิ่งที่ทำให้ผมเลิก และกลัวการเริ่มต้นทำ YouTube นั่นก็คือ Burnout และ Anxiety ครับ
การที่ผมทำคนเดียว งานมันไปได้ไวมากครับ แต่นั่นแหละคือปัญหา ผมไปไว และทิ้งความกดดันไว้ที่ตัวเอง รวมถึงยังทำคอนเทนท์ที่ต้องมีการลงมือมาก เพราะอยู่คนเดียว ผมมีเป้าหมายในหัวคือการดัง โล่ทอง ถูกยอมรับ เงิน และต่างๆ ผมทำคลิปความบันเทิงและความสนุกให้ทุกคนถึงแม้คุณภาพจะไม่ได้ดีมาก แต่ผมก็ตั้งใจตามประสาขจองเด็ก 15 คนนึง ถึงแม้ว่าทุกอย่างจะดูดี แต่ภายในของผมมันไม่ไหวแล้ว ผมคิดถึงการใช้เวลาดีๆ กับเพื่อนๆ และการได้พูดคุยกัน หัวเราะมีความสุขระหว่างทำคลิป ภาพเหล่านั้นมันหายไปและถูกแทนที่ด้วยความเครียด การกดดันตัวเอง และการอยู่ลำพัง อีกอย่างที่มีผลกับผมอย่างมากคือ คำพูดของคนอื่น ถึงแม้เพื่อนที่ออกไปจะน่ารักมากๆ และซัพพอร์ตผมตลอด แต่คนอื่นไม่ใช่ ทุกคนที่เคยทำ YouTube น่าจะรู้ดีว่าผมหมายถึงอะไร โดยเฉพาะถ้าคุณทำคลิปบันเทิงและตลก การล้อเลียน การแกล้งหรืออะไรต่างๆ มีผลกับจิตใจผมอย่างมาก เพราะเป้าหมายของผมคือการดัง เป็นที่ยอมรับ และมีเงิน แต่สิ่่งที่เกิดขึ้นกลับสวนทางกัน
สุดท้ายแล้วผมก็โพสต์คลิปสุดท้ายลงช่องนั้นในเดือนมีนาคม ปี 2022 ผมในวัย 15 รู้แล้วว่าความฝันของผมในวัย 13 นั้น ไม่ใช่ฝันที่ดี การมีเงิน ชื่อเสียง หรืออะไรต่างๆ เมื่อผมโตขึ้นก็รู้ครับว่ามันไม่ใช่ทุกอย่างเหมือนที่ผมเคยคิด ผมไม่ได้ให้ค่ากับมันเหมือนที่ผมในวัยเด็กเคย และผมก็อยากจะก้าวออกมา ซึ่งมันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง ผมมีความสุขขึ้น ไม่ต้องนั่งทำคลิปหรือเครียด ผมมีความสุขกับเพื่อนๆ และเพื่อนๆ กลุ่มนั้นที่เคยทำคลิปด้วยกันก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ผมเคยมี และยังเป็นเพื่อนกันถึงทุกวันนี้ แล้วผมอยากจะขอบคุณเพื่อนๆ ของผมที่ซัพพอร์ตและทำให้ผมมีความสุขกับการทำคลิปในวันนั้น ในวันนี้ผมรู้แล้วว่า เหตุผลที่ผมมีความสุขกับการทำคลิปมาโดยตลอดคือการได้ใช้เวลากับพวกเขา
วันนี้ผมอายุ 18 ประสบความสำเร็จในด้านการลงทุนและมีธุรกิจของตัวเอง ลึกๆ แล้วผมก็ยังอยากจะทำให้ฝันของตัวเองเป็นจริงด้วยการมีช่อง YouTube แต่เป้าหมายมันเปลี่ยนไปมาก จากเรื่องความโด่งดัง ผมเปลี่ยนมาสนใจเรื่องของการให้ความรู้และประสบการณ์ของผม ซึ่งผมคิดว่าทุกคนคงได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อยจากเรื่องที่ผมเล่า ผมมีความสุขที่ได้แชร์เรื่องราวต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องการพัฒนาตัวเอง ไว้ผมจะมาเล่าเรื่องการเริ่มต้นครั้งนี้ที่น่าสนใจไม่แพ้บทความนี้เลยครับ
ขอบคุณที่อ่านจนจบ และหวังว่าจะได้เจอกันในบทความต่อไปนะครับ
